Abstract | Keywords | Export | Availability | Bookmark

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Studenten met ADHD-kenmerken ondervinden vaak specifieke moeilijkheden in het hoger onderwijs. Om de impact van de functie-uitval te neutraliseren, krijgen zij redelijke aanpassingen aangeboden. Eén van de meest gebruikte redelijke aanpassing in het hoger onderwijs is langere examentijd. Uit voorgaand onderzoek van Jansen et al. (2018) blijkt echter dat langere examentijd geen objectief effect heeft op de prestatie van studenten hoger onderwijs. Bovendien blijkt uit datzelfde onderzoek dat studenten de extra tijd niet optimaal benutten, gezien ze inefficiënte test-taking strategies gebruiken of deze beperkt aanpassen bij extra tijd. Voortbouwend op dit onderzoek, beoogt deze masterproef te onderzoeken of het gebruik van effectieve test-taking strategies, aangeleerd aan de hand van een training, de effectiviteit van langere examentijd verhoogt op de testprestatie. Het onderzoek binnen deze masterproef trachtte ten eerste na te gaan of er een toename is in de testscores van studenten hoger onderwijs op een pen-en-papier test bij extra tijd (+33%). Vervolgens werd nagegaan of er een verschil was in testscores naarmate studenten meer ADHD-kenmerken rapporteerden. Ten derde werd onderzocht of er, samen met de langere examentijd, een effect is van de test-taking strategies training op het toepassen van meer en efficiëntere test-taking strategies, en zo ook op de prestatie. Daarbij werd ook nagegaan of dit effect groter was naarmate studenten meer ADHD-kenmerken rapporteerden. Aan de hand van een experimenteel onderzoek werden de onderzoeksvragen beantwoord. De 60 studenten hoger onderwijs werden at random aan de controle- of experimentele conditie toegewezen. Beide groepen voltooiden twee parallelversies van een pen-en-papier test in twee tijdscondities (1u en 1u20), telkens gevolgd door een Strategie- en Belevingsvragenlijst. Na de test in tijdsconditie 1u, volgden de studenten uit de experimentele conditie een test-taking strategies training. De verzamelde data werden vervolgens geanalyseerd met SPSS. Hieruit bleek dat de langere examentijd niet tot een significante toename in testscores leidde en dat er bovendien geen verschil was in testscore naarmate studenten meer aandachts- en hyperactiviteitsproblemen rapporteerden. De deelnemers hadden echter wel het gevoel dat ze beter presteerden en ervaarden minder stress door de extra tijd. Hoewel de test-taking strategies training niet leidde tot significant betere prestaties, bleek deze wel een effect te hebben op het efficiënter benutten van de extra tijd, in die zin dat ze leidde tot meer en efficiënter strategiegebruik. Deze resultaten pleiten voor langere examentijd binnen een universeel ontwerp voor leren, gezien het effect op de positieve beleving van studenten, ongeacht het aantal aandachts- of hyperactiviteitsproblemen. Hoewel de test-taking strategies training niet leidde tot betere prestaties, pasten studenten hun strategiegebruik wel aan op de test. Het aanbieden van een training lijkt dus wel een meerwaarde. Verder onderzoek naar de effecten van deze training, rekening houdend met de beperkingen van het huidig onderzoek, is aangewezen.