Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

63.6.043

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

The spectral characteristics of crystalline olivine can be used as a probe of thephysical and chemical properties of circumstellar environments. In this thesisare presented the first Herschel Space Telescope observations of the 69 µmband of crystalline olivine in the debris disk of ß Pictoris and the circumstellarenvironment of evolved stars. The observed 69 µm band and other features of crystalline olivine are used todetermine the composition and location of the olivine crystals in the youngplanetary system of ß Pictoris. This analysis shows that the olivine crystals arepart of the collisional debris of relatively small (<10 km) comet-like planetesimalsorbiting in a Kuiper belt-like region of the planetary system. It is shown thatthe composition of the crystals is remarkably similar to those in comets of ourSolar System. A large set of Herschel/PACS observations of the 69 µm band of crystallineolivine in the circumstellar environment of evolved stars is presented. Thissample consists out of many different types of evolved stars, among whichOH/IR stars, post-AGB stars and planetary nebulae. The 69 µm bands of thesestars show that all these different types of evolved sources all produce the samepure magnesium-rich crystalline olivine. The OH/IR subsection of the large sample of Herschel/PACS observations isanalyzed in more detail. It is shown that the current and dense superwindof these objects has started no longer than 1200 years ago and that the dustin their outflows contains 2-14 % crystalline olivine (by mass). Depending onthe progenitor mass of the star the short time-scales that are found for thesuperwind causes a conundrum. The stars with a high mass progenitor starneed to go through several of these superwinds in order to lose enough massto leave the Asymptotic Giant Branch. Until now no such previously emittedsuperwinds have been detected as extended shells around such objects and thefurther evolution of these objects is not known.

academic collection --- 524.3 <043> --- 523.6 <043> --- Stars--Dissertaties --- Interplanetary medium--dissertaties --- Theses --- 524.3 <043> Stars--Dissertaties

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Composietmaterialen kunnen metaal, aluminium of titanium mogelijk vervangen in verscheidene toepassingen als transport, sportartikelen, consumptie artikelen omwille van gewichtsreductie of andere ontwerpredenen. Composieten zijn heterogene materialen, samengesteld uit een versterking en een matrix materiaal. De versterking bestaat meestal uit vezels, en verschaft het composiet stijfheid en sterkte. De matrix is gewoonlijk een plastiek en leidt de krachten door van vezel naar vezel door de vezels onderling te verbinden. Textielcomposieten hebben een textielversterking en vertonen goede weerstand tegen impact en vermoeiing. De productie van schaalproducten uit textielcomposiet vereist het draperen van droge of met matrix geïmpregneerde textielen overheen matrijzen. Tijdens het draperen treden grote vervormingen op in het textiel. Deze vervormingen beïnvloeden de daaropvolgende productiestappen en de productkwaliteit en leiden soms tot vormfouten. De niet-lineaire eindige elementen methode ondersteunt de procesoptimalisatie door de vezelrichtingen en andere vervormingen op het product te voorspellen. Dit vereist de ontwikkeling van specifieke materiaalmodellen die het anisotroop gedrag van deze textielen in rekening brengen en de vezelrichtingen accuraat opvolgen. De eerste doelstelling van dit proefschrift is om twee testmethodes, die het textielgedrag in afschuiving en biaxiale trek karakteriseren, kritisch te evalueren en verbeteren. Deze testen genereren de noodzakelijke invoerdata voor de materiaalmodellen, maar zijn helaas nauwelijks gestandaardiseerd. Een tweede doelstelling betreft het ontwikkelen van een elastisch macroscopisch materiaalmodel dat het drapeergedrag in het vlak accuraat weergeeft. Hiervoor zijn bestaande modellen theoretisch bestudeerd en tweedimensionaal getest. Vervolgens is een nieuw model voorgesteld. Het nieuwe model onderscheidt zich doordat het op een pragmatische manier zowel het trekgedrag als het afschuifgedrag in rekening brengt en arbitraire grote materiaalvervormingen aankan. Tenslotte zijn de voorspelde vezeloriëntaties met experimentele data vergeleken in drie vormgevingsstudies. Hierbij is nagegaan hoe gevoelig de vezeloriëntaties op het product afwijken ten gevolge van wijzigingen in het materiaalgedrag of de procescondities. De plooihouderconfiguratie en matrijsgeometrie waren voor het onderzochte referentiemateriaal de meest invloedrijke parameters. Composites are potential candidates to replace metal, aluminium or titanium for weight reduction or other design reasons in various applications like transportation, sports equipment, consumer goods. Composites are heterogeneous materials composed of a reinforcement and a matrix. The reinforcement usually consists of fibres, and provides the composite stiffness and strength. The matrix is usually a plastic or resin and assures load transfer by binding the fibres together. Textile composites have a textile reinforcement and manifest good impact and fatigue resistance. The production of textile composite shell products requires the drape of dry or matrix-impregnated textile sheets over molds. During the drape forming, the textile undergoes large deformations. These deformations affect the subsequent production steps and final product quality, and may result into drape-related faults. The nonlinear finite element method supports the process optimization by predicting the fibre orientations and other deformations on the product. This requires the development of suitable material models that incorporate the anisotropic drape behaviour of these textiles and that track the fibre orientations. The first objective of the dissertation is to critically evaluate and improve two test methods that characterize the in-plane shear and biaxial tensile behaviour of these textiles. These tests generate necessary input data for the material models, but unfortunately lack standardization. A second objective is the development of an elastic macro-scale material model that accurately incorporates the in-plane drape behaviour. First, state-of-the-art models are theoretically investigated and tested in-plane. Furthermore a new material model is proposed, differing by the fact that it incorporates in a pragmatic manner both typical tensile and shear behaviour, and handles arbitrarily large deformations. Finally, the predicted fibre orientations are compared to experimental data in three forming case studies. Additionally the sensitivity of the fibre orientations to variations in the material data and process conditions are investigated. The blankholder configuration and the mold geometry were the most influential parameters for the studied reference material. Composietmaterialen kunnen metaal, aluminium of titanium mogelijk vervangen in verscheidene toepassingen als transport, sportartikelen, consumptie artikelen omwille van gewichtsreductie of andere ontwerpredenen. Composieten zijn heterogene materialen, samengesteld uit een versterking en een matrix materiaal. De versterking bestaat meestal uit vezels, en verschaft het composiet stijfheid en sterkte. De matrix is gewoonlijk een plastiek en leidt de krachten door van vezel naar vezel door de vezels onderling te verbinden. Textielcomposieten hebben een textielversterking en vertonen goede weerstand tegen impact en vermoeiing. De productie van schaalproducten uit textielcomposiet vereist het draperen van droge of met matrix geïmpregneerde textielen overheen matrijzen. Tijdens het draperen treden grote vervormingen op in het textiel. Deze vervormingen beïnvloeden de daaropvolgende productiestappen en de productkwaliteit en leiden soms tot vormfouten. De niet-lineaire eindige elementen methode ondersteunt de procesoptimalisatie door de vezelrichtingen en andere vervormingen op het product te voorspellen. Dit vereist de ontwikkeling van specifieke materiaalmodellen die het anisotroop gedrag van deze textielen in rekening brengen en de vezelrichtingen accuraat opvolgen. De eerste doelstelling van dit proefschrift is om twee testmethodes, die het textielgedrag in afschuiving en biaxiale trek karakteriseren, kritisch te evalueren en verbeteren. Deze testen genereren de noodzakelijke invoerdata voor de materiaalmodellen, maar zijn helaas nauwelijks gestandaardiseerd. Een tweede doelstelling betreft het ontwikkelen van een elastisch materiaalmodel dat het drapeergedrag in het vlak accuraat weergeeft. Hiervoor zijn bestaande modellen theoretisch bestudeerd en getest. Vervolgens is een nieuw model voorgesteld. Het nieuwe model onderscheidt zich doordat het op een pragmatische manier

Academic collection --- 62-039.5 <043> --- 669 <043> --- Polymer matrix composites--Dissertaties --- Metallurgy--Dissertaties --- Theses --- 669 <043> Metallurgy--Dissertaties --- 62-039.5 <043> Polymer matrix composites--Dissertaties

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

681.3 <043> --- Computerwetenschap--Dissertaties --- Theses

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

681.3 <043> --- Computerwetenschap--Dissertaties --- Theses