Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Proces optuženima za atentat na Zorana Ðinđića je test spremnosti sudstva i srbijanskog društva za suočavanje sa pravim razlozima zbog kojih je prvi demokratski premijer brutalno ubijen. Istovremeno, njegov ishod pokazaće i meru spremnosti Srbije da raskine sa nasledjem režima Slobodana Miloševića i njegovom ratnom politikom. Takva ključna odrednica determinisala je i tragičnu ličnu sudbinu Zorana Ðindjića. Atmosfera koja je prethodila i najavila njegovo ubistvo karakteriše i tok sudskog procesa. Nastavljeno je sa opstrukcijama i diskreditacijama, ne samo Zorana Ðindjića, već i svih svedoka koji su njegovo ubistvo stavljali u politički kontekst bez kojeg se ono ne bi bilo moguće.

Trials (Assassination) --- Đinđić, Zoran, --- Assassination. --- Politics / Political Sciences --- Politics --- History --- Social Sciences --- Law, Constitution, Jurisprudence --- Criminal Law --- Sociology --- Recent History (1900 till today) --- Government/Political systems --- Criminology --- Transformation Period (1990 - 2010)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Problem nacionalnog identiteta postoji, naročito u nedovršenim nacijama, pogotovo tamo gde ne postoji podudarnosti etničkog i državnog aspekta pojma nacije, i tamo gde je taj raskorak traumatičan. Istorijski posmatrano, nacionalni identiteti profilisali su se u okviru zamišljenih zajednica, koje su njeni pripadnici bili spremni da brane po svaku cenu; oni su kao i njihove vođe smatrali da su njihve osnovne odgovornosti – nacionalne. To je možda svojevremeno, bilo neizbežno, ali u globalnom svetu nije dovoljno.U globalnom svetu ljudi pripadaju brojnim zamišljenim zajednicama – lokalnim, regionalnim, državnim, nacionalnim, kosmopolitskim – koje se uzajamno prožimaju, zahvaljujući prvenstveno tehnološkoj komunikacijskoj revolucijii dostupnosti putovanja. Suverenitet nije više apsolut kao što se nekada smatralo. Zbog složenosti problema i okolnosti u kojima Srbija traga za svojim novim identitetom – poraz državnog projekta krajem XX veka i frustracije koja je iz toga proizašla, kao i odgovornošću za rat i ratne zločine koje teško prihvata – Helsinški odbor za ljudska prava se odlučio da priređivanjem zbornika koja je pred čitaocima podstakne raspravu na tu temu. Umesto okretanja modernosti, novi identitet Srbija traži u prošlosti, oslanjajući se na “tradicionalni autentični politički identitet”, odnosno srednjevekovno nasleđe Srbije, pravoslavlje, vizantijsko nasleđe, folklor u kulturi i antizapadnjaštvo. [...]

Politics / Political Sciences --- Politics --- History --- Anthropology --- Social Sciences --- Cultural history --- Customs / Folklore --- Political Theory --- Sociology --- Political history --- Government/Political systems --- Politics and society --- Social development --- Transformation Period (1990 - 2010) --- Sociology of Politics --- Politics and Identity --- Serbia --- Former Yugoslav republics --- Relations --- Politics and government.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Upravo doneti Zakon kojim se rehabilituju svi “ideološki” protivnici komunizma, počinje sa datumom od 6. aprila 1941. što je istovremeno i njegov najzanimljiviji deo. Imali smo priliku da slušamo predlagače i zagovornike zakona1 koji su svojom srčanom odbranom ratnih “ideoloških” protivnika komunizma, nedvosmisleno potvrdili da je čitava stvar i smišljena isključivo zbog njih, a da ih oni posle 1945. ustvari i ne zanimaju, odnosno, da su samo “kolateralna šteta” pokušaja rehabilitacije kvislinga iz vremena Drugog svetskog rata. Saopštili su nam i da bi čitav komunistički period trebalo jednostavno proglasiti zločinačkim čime bi, misle oni, po automatizmu bili rehabilitovani svi njegovi “ideološki” protivnici, a oni ratni proglašeni borcima za pravednu stvar. Zato možemo očekivati da će (kao što se već desilo sa četnicima) ovog puta “demokratama” biti proglašeni nedićevci i ljotićevci, pa će po automatizmu “demokrate” postati i balisti, hortijevci, ustaše, i na kraju, sam nemački Rajh. Svi oni zaista jesu bili “ideološki” protivnici komunizma, ali je, sasvim sigurno, Hitler bio najveći. Zato nije slučajno danas, njihov “ideološki” antikomunizam i početak i kraj svake argumentacije, uz prećutkivanje da su kao protivnici komunizma bili i aktivni protivnici celokupne antihitlerovske koalicije čiji je komunizam bio sastavni deo. Prećutkuje se i da je njihov “ideološki” antikomunizam u tadašnjem shvatanju pojma podrazumevao veličanje nacizma, antidemokratiju, i na prvom mestu, antisemitizam, “slučajno”, baš u vreme kada su milioni Jevreja ubijani u “Velikom Nemačkom Rajhu”.

World War, 1939-1945 --- Collaborationists --- Propaganda. --- Politics / Political Sciences --- Politics --- History --- Social Sciences --- Theatre, Dance, Performing Arts --- Gender Studies --- Education --- Fine Arts / Performing Arts --- Jewish studies --- Media studies --- Communication studies --- Sociology --- Political history --- Recent History (1900 till today) --- Special Historiographies: --- Government/Political systems --- WW II and following years (1940 - 1949) --- Fascism, Nazism and WW II --- Film / Cinema / Cinematography --- History of Antisemitism --- Ethnic Minorities Studies --- Identity of Collectives