Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

1. De grote trek: Industrieel Wallonië was van de 19de tot een eind in de 20ste eeuw een eldorado met werk in overvloed, vaak in de steenkoolmijnen en fabrieken. In dat beloofde land maakten Vlamingen een aanzienlijk deel van de populatie uit. Er waren zelfs Vlaamse concentratiewijken in La Louvière en Charleroi. De Vlamingen van Hocquet in La Louvière hadden hun eigen cafés, hun eigen verenigingen, zoals de carnavalsgroep 'De witte klakken'. Met de eerste generatie waren er soms problemen, vooral met de logeurs, die rond de eeuwwisseling op kamertjes verbleven. De Vlamingen hadden rond de eeuwwisseling een beruchte reputatie als dronkaards en messentrekkers. Er werd zelfs een gendarmerie gebouwd om hen rustig te houden. In de huizen werd er veel Vlaams gesproken, soms ook op straat. Toch namen de Vlamingen snel het Frans of Waals over. Voor een stuk omdat hun Vlaams aversie opwekte. Wallonië is vandaag vergeten hoezeer de Vlamingen hun land gemaakt hebben. De terrils die de skyline van Charleroi domineren zijn gemaakt van steenkoolgruis dat door Vlaamse handen naar boven gehaald is. De laatste Waalse Vlamingen die ooit in de mijnen werkten, zijn lyrisch over hun landschap, maar ze herinneren zich ook de gevaren van de mijn. Aan het eind van hun leven stellen de gemigreerde Vlamingen vast dat hun Waalse industriële eldorado niet meer bestaat of in verval verkeert. Maar ook het oude gemeenschapsleven dat ze nog gekend hebben in de volkswijken is weg

Wallonië --- Welvaart --- Geschiedenis --- Armoede --- Vlaanderen --- Migratie

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

3. C'était hier, dat was gisteren:

Wallonië --- Welvaart --- Geschiedenis --- Armoede --- Vlaanderen --- Migratie