Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

603.1 --- bio-ethiek --- gezondheidszorg (gez) --- genetica --- bio-ethiek (medische, biomedische ethiek, bio-ethische aspecten) --- bioéthique (éthique médicale, biomédicale, aspects bioéthiques) --- Ethics, Clinical --- Ethics, Medical --- WB 60 Bioethics. Clinical ethics. Clinical ethics committees --- Belgium --- Ethics --- Bioethics --- Medische ethiek --- Bio-ethiek --- 601.22 --- Provincie West-Vlaanderen

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Avec quelque 300 entrées, un index de plusieurs milliers de termes et une large collaboration internationale, cet ouvrage constitue un outil de culture, de recherche et d'enseignement inestimable pour quiconque est intéressé par les questions éthiques soulevées par la recherche et le développement technoscientifiques dans le domaine de la biomédecine et de la biotechnologie.Chaque entrée comprend une définition, un historique, une explication scientifico-technique et l'exposé des problèmes éthiques. L'approche est pluridisciplinaire, pluraliste et attentive aux divers groupes d'intérêts qui composent nos sociétés complexes.Cet ouvrage s'adresse aux professeurs et étudiants des 2e et 3e cycles en philosophie, éthique, bioéthique, sociologie, droit, médecine, biologie ainsi qu'aux médecins, au personnel soignant, aux spécialistes des sciences et des techniques du vivant.

WB 60 Bioethics. Clinical ethics. Clinical ethics committees --- Bioethics --- Ethique de l'environnement --- Biotechnologie animale --- Biologische doeleinden. Bio-ethiek; bioethiek. Übermensch. Medische deontologie --- Theologische ethiek: bio-ethiek (bioethiek); genetische experimenten; transplantatie; eugenetica --- 241.63*5 Theologische ethiek: bio-ethiek (bioethiek); genetische experimenten; transplantatie; eugenetica --- 17.023.33 Biologische doeleinden. Bio-ethiek; bioethiek. Übermensch. Medische deontologie --- 17.023.33 --- 241.63*5 --- #GBIB:CBMER --- bio-ethiek (medische, biomedische ethiek, bio-ethische aspecten) --- encyclopedie --- Medische ethiek --- bioéthique (éthique médicale, biomédicale, aspects bioéthiques) --- encyclopédie --- Ethique médicale --- Ethics, Medical --- Morale moderne --- Philosophie et sciences --- Technologie --- medical sciences --- environment --- Animal biotechnology --- Plant biotechnology --- Ethics --- Medical ethics --- Environmental ethics --- Biotechnology --- Bioéthique --- Ethique médicale --- Biotechnologie --- Dictionaries --- French --- Moral and ethical aspects --- Dictionnaires français --- Aspect moral --- Encyclopedias --- Bioéthique --- Encyclopédies

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Sinds het begin van de jaren '80 wordt de gezondheidsethiek gedomineerd door de principebenadering welke zijn theoretisch fundament vindt in de vier opeenvolgende edities van de Principles of Biomedical Ethics van de Amerikaanse bio-ethici Tom Beauchamp en James Childress. Centraal in deze benadering staan vier clusters van principes die ten grondslag liggen aan medische beslissingen: respect voor autonomie, weldoen, niet-schaden en rechtvaardigheid. In het verlengde van de principebenadering wordt in de klinische praktijk een drievoudige methodiek gehanteerd die sturing moet geven aan het medisch beslissingsproces. Deze methodiek schrijft drie stappen voor: explicitering, analyse en afweging. In een eerste stap moet de ethische dimensie van een medisch probleem worden geëxpliciteerd. Daarna volgt de analyse van het probleem in termen van de vier principes en in een derde stap worden deze principes dan tegenover elkaar afgewogen. Zowel in de V.S. als op het Europese continent leeft er heel wat onvrede over de principebenadering en het `stappenplan'. Deze worden de ene keer bestempeld als te procedureel en te sterk autonomiegericht en de andere keer als te weinig verankerd in een omvattende visie op zorg of te arbitrair. Vanuit verschillende hoeken worden dan ook alternatieve gezondheidsethische benaderingen geformuleerd. Met Ethiek in de kliniek brengt Guy Widdershoven op een heldere en toegankelijke manier een aantal van deze alternatieven in kaart. (1) In de fenomenologische benadering staat het vermogen van de mens om betekenis te geven aan zijn gesitueerdheid voorop. In tegenstelling tot de principebenadering die werkt met het negatieve vrijheidsbegrip, staat hier autonomie als positieve vrijheid centraal. Hierdoor wordt de relatie tussen patiënt en hulpverlener gewijzigd: interventies van hulpverleners dienen te kaderen in het proces van betekenisgeving. (2) De narratieve ethiek gaat ervan uit dat mensen eenheid in hun leven brengen door narrativiteit. Het opbouwen van de persoonlijke identiteit is geen kwestie van bewuste afwegingen maar gebeurt veeleer in de vorm van verhalen. Hulpverleners moeten in dit narratieve proces stappen waarin niet reflectie maar doorleefde betrokkenheid centraal staat. Artsen, verpleegkundigen, verzorgenden en familieleden moeten betrokken zijn op de verhalen van patiënten door te luisteren en ze, desgevallend, mee helpen vorm te geven. Het is deze narratieve structuur die moet bijdragen tot het bereiken van het goede. Vanuit een narratief perspectief wordt, net zoals in de fenomenologische benadering, de autonomie van de patiënt dan ook begrepen als positieve vrijheid. (3) De hermeneutiek beschouwt medische besluitvorming vanuit een dialogaal perspectief. Hierbij gaat men uit van de morele ervaring van de betrokkenen. De impliciete waardenoriëntaties die meespelen bij eenieder die in het zorgproces betrokken is, dienen te worden verhelderd en met elkaar te worden geconfronteerd. Ethische beslissingen krijgen met andere woorden vorm doorheen een kritische dialoog met de praktijk. (4) Het dialogaal model is nog prominenter aanwezig in de discoursethiek. Alleen normen die het resultaat zijn van een vrije discussie tussen alle betrokkenen kunnen hier aanspraak maken op geldigheid. Deze benadering vereist van de hulpverlener een actieve en communicatieve opstelling ten opzichte van alle betrokken partijen. Voorts onderstreept ze ook het belang van de werking van ethische commissies die, via een overlegproces met alle betrokkenen, komen tot nieuwe perspectieven op ethische kwesties. (5) In de zorgethiek tenslotte, wordt uitgegaan van praktische betrokkenheid en engagement. In plaats van autonomie als negatieve vrijheid te bepalen, hanteert men een mensbeeld dat gebaseerd is op intersubjectieve verbondenheid. Hierbij staan niet de rechten en plichten maar wel de ervaring van zorgzaamheid centraal. Van de hulpverlener wordt dan ook in de eerste plaats aandacht en responsiviteit verwacht. Terwijl we de principebenadering kunnen karakteriseren als individualistisch, rationeel en principieel, toont Widdershoven met deze vijf alternatieven ons een andersoortige ethiek die veel meer intersubjectief, deliberatief en praktisch is. Doordat ze expliciet maken wat elders impliciet blijft, overlappen de verschillende alternatieve gezondheidsethische benaderingen elkaar. In onderlinge combinatie zijn ze dan ook een mogelijke aanzet voor een stevig filosofisch gefundeerd alternatief voor het paradigma van de principebenadering. Dit is dan ook één van de belangrijkste kwaliteiten van Ethiek in de kliniek. Door het boek daarnaast rijk te stofferen met praktische voorbeelden, erkent de auteur bovendien dat gezondheidsethische problemen niet in algemene termen kunnen worden opgelost maar dat zinvolle antwoorden steeds een sterke betrokkenheid bij de alledaagse praktijk van de gezondheidszorg vereisen.

WB 60 Bioethics. Clinical ethics. Clinical ethics committees --- 174.2 --- #GBIB:CBMER --- #GGSB: Moraaltheologie (algemeen) --- 351.77 --- 061 Ethische problemen --- 670 Gezondheid --- Medische ethiek --- 603.1 --- communicatie --- ethiek --- euthanasie --- geestelijke gezondheid --- geneeskunde --- gezondheidszorg --- intimiteit --- medische ethiek --- medische technologie --- orgaandonor --- psychogeriatrie --- sterven --- 614.25 --- Bioethiek --- Moraal (ethiek) --- 174.2 Beroepsmoraal van de artsen. Medische beroepsethiek --- Beroepsmoraal van de artsen. Medische beroepsethiek --- Ethique médicale --- arts-patiëntrelatie --- ethiek (ethische aspecten) --- Concerns, rights, duties of doctors --- relation médecin-patient --- ethique (aspects ethiques) --- Medical law --- Professional ethics. Deontology --- Moraaltheologie (algemeen)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In de vuurlinie geeft concrete tips en aanwijzingen over hoe je het beste kunt omgaan met de pers. - Ieder hoofdstuk is geschreven door een goedgeplaatste autoriteit binnen zijn of haar domein: zo schrijft Peter Frans Anthonissen over de woordvoerders, Patrick Lefevere over de wielersport, Ann Van elsen over de missverkiezingen, Frank Thevissen over politici, Pascal Paepen over de beursadviseurs, Marina De Moerlooze over de banken, Marc Descheemaecker over de overheidsondernemingen, Michel Vandenbosch over de dierenrechtenactivisten, Chris Van Roey over de reclamewereld, Leo Neels over de farmasector...

Communicatie. --- Communicatiemanagement. --- Media --- Ondernemingen en media. --- Pers. --- Vlaanderen. --- Journalism --- perswetenschappen --- General ethics --- perscontacten --- journalistiek --- mediagebruik --- HF 5718 Business communication -- General works --- Communication --- Mass Media --- Public relations --- Mediarelaties --- Woordvoerders --- Externe communicatie --- #SBIB:309H1025 --- #SBIB:309H252 --- 695.1 Public relations --- AA / International- internationaal --- 321.97 --- 173 --- 658.315 --- 384.6 --- 070.11 --- 007 communicatie --- 654 media --- 366.42 --- communicatiemanagement --- communicatie --- media --- Massamedia (media) --- Pers --- 173 Gezinsethiek. Huwelijk. Vrije liefde --- Gezinsethiek. Huwelijk. Vrije liefde --- 070.11 Journalistieke ethiek--z.o. {316.774.16:070} --- Journalistieke ethiek--z.o. {316.774.16:070} --- Mediaboodschappen met een informatieve functie --- Externe communicatie (incl. public relations) --- Openbare mening. --- Ethiek van de verschillende beroepen. Plichtenleer. Deontologie. --- Communicatie binnen het bedrijf. Bedrijfskrant. --- Openbare mening --- Ethiek van de verschillende beroepen. Plichtenleer. Deontologie --- Communicatie binnen het bedrijf. Bedrijfskrant --- Mediarelatie --- Woordvoerder

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

De hulpverlener is door zijn behandel­relatie en expertise de aangewezen persoon om een inschatting te maken van de wilsbekwaamheid van zijn patiënt ten aanzien van een medische beslissing. Deze inschatting is een ingewikkelde kwestie die snel aanleiding geeft tot discussie. De internationaal erkende MacArthur Competence Assessment Tool (MacCAT) maakt het mogelijk om de beoordeling van wilsbekwaamheid in de klinische praktijk te standaardiseren. Dit semi-gestructureerde interview is een niet meer weg te denken hulpmiddel bij het bepalen of patiënten wilsbekwaam zijn om informed consent voor behandeling (MacCAT-T) of deelname aan onderzoek (MacCAT-CR) te geven. Het MacCAT-interview leidt tot meer objectiviteit bij de beoordeling van wilsbekwaamheid. In dit boek is de Nederlandse vertaling van MacCAT opgenomen. Daarnaast wordt de toepassing van de MacCAT beschreven in de beoordeling van ouderen, minderjarigen, patiënten met anorexia nervosa, met een verstandelijke beperking, bij zwangerschap en bij verzoek om euthanasie. Daarnaast komen juridische en ethische aspecten van wilsbekwaamheidsbeoordeling aan bod. Er wordt ingegaan op verbanden tussen wilsbekwaamheid en toerekeningsvatbaarheid en op wilsbekwaamheid bij mentorschap.Dit boek geeft praktische handvatten voor het omgaan met wilsbekwaamheid in de gezondheidszorg. Het is bedoeld voor artsen, onderzoekers, psychologen en andere professionals in zowel de somatische- als de geestelijke gezondheidszorg en is daarnaast informatief voor ethici en gezondheidsjuristen. Irma Hein is kinder- en jeugdpsychiater, gepromoveerd op onderzoek naar wilsbekwaamheid en postdoconderzoeker. Adger Hondius is psychiater en geneesheer-directeur en heeft expertise op het gebied van wilsbekwaamheid en juridische aspecten in de ggz. Het draait om de vier kernbegrippen, zeggen Hein en Hondius in het interview dat 28 november in Medisch Contact verscheen. Het gaat om: 'Begrip, waardering, redenering en een consistente keuze uiten.'

ethiek --- wilsbekwaamheid --- informed consent --- dementie --- euthanasie --- gezondheidsrecht --- Status of persons --- wilsonbekwaamheid --- Medical law --- minderjarigen --- HV 715 Protection, assistance and relief -- Children -- General special --- Aged --- Aged, 80 and over --- Child --- Adolescent --- Evaluation --- Mental Disorders --- Mental Health