Listing 1 - 10 of 28 | << page >> |
Sort by
|
Choose an application
Beschouwing door de Griekse filosoof (384-322 v.Chr.) over de poëtische kenmerken waaraan een tragedie en heldendicht dienen te voldoen.
Choose an application
In een tijd van grote veranderingen zingt de aristocratische dichter Theognis in klinkende elegieën over alles wat hem dierbaar is en onherroepelijk verloren dreigt te gaan. Nieuwe rijken verdringen de oude adel, op je vrienden kun je niet meer vertrouwen en in de liefde ligt verraad altijd op de loer… Maar toch viert de dichter met wijn en gezang het leven, dat zo kort en toch zo mooi is. De zesde-eeuwse dichter Theognis uit Megara was in de Oudheid al beroemd vanwege zijn wijze adviezen, gebaseerd op duurgekochte levenservaring. De 1400 verzen die op zijn naam zijn overgeleverd zijn niet allemaal van hem, maar dragen wel dezelfde melancholieke stempel. Het eerste en grootste deel van de collectie bestaat uit korte beschouwingen over alle aspecten van het leven; het tweede deel is louter liefdespoëzie.
Choose an application
Naast talloze kleine vergelijkingen staan er in Ilias en Odyssee van Homeros tweehonderdveertig breed uitgewerkte vergelijkingen. Het zijn poëtische miniaturen die uiteraard op de eerste plaats binnen hun steeds wisselende context moeten worden gelezen en begrepen. Maar ze zijn ook perfect leesbaar en hoogst genietbaar als zelfstandige schilderingen waarin natuur en menselijke bedrijvigheid dienen als vergelijking voor feiten en fenomenen in de homerische epen. Homeros-vertaler Lateur stelde een thematische bloemlezing samen, Homeros-kenner Kristoffel Demoen schreef een verhelderend nawoord.
Choose an application
Sinds een botte zakenman is verkozen om het machtigste land op de aardbol te leiden, dreigen kortzichtigheid en onwetendheid, brutaliteit en bluf opnieuw het lot van de op hol geslagen mensheid te bepalen. Atoomwetenschappers hebben hun Doomsday Clock vooruitgezet tot 2½ voor 12. Vernietiging van de planeet lijkt dichterbij dan ooit. Hoog tijd nog eens een blik te werpen op de oudste utopie door een mens in wanhoop geschreven. Plato zag het gevaar van ongeremde menselijke begeerte. Democratie kon die niet beteugelen, dacht hij. Weigerend tot cynisme te vervallen zocht hij een verklaring en een oplossing in een met vuur verkondigde psychologische en politieke theorie, waarin afkeer van de consumptiemaatschappij en het verschil tussen welvaart en welzijn centraal stonden. Omdat vertwijfeling zijn politieke voorstellen uiterst radicaal maakte begreep hij dat de verwezenlijking ervan even onwaarschijnlijk was als de kans dat de mensheid zou aanvaarden dat genetische manipulatie van de eigen soort de enige uitweg bood.
Choose an application
Choose an application
Over de oorsprong van de Griekse mythologie en de werken van Homeros zijn wetenschappers het lang niet eens. Scepticisme en pessimisme overheersen de discussies. Het zou niet mogelijk zijn om meerdere verteltradities te onderscheiden in de oudste Griekse literatuur. Evenmin zouden we uit de Ilias en de Odyssee conclusies kunnen trekken over de Griekse bronstijd en het Mykeense Rijk. Veel pogingen om de juiste patronen te herkennen in de Griekse mythologie, zijn tot op vandaag mislukt. In de vele lectuur ontdekte Ward Blondé vijf afzonderlijke verteltradities. Hij bewijst hiermee dat de Griekse literatuur- en geschiedeniswetenschap voor nog veel verrassingen staat. Blondé legt in dit boek over de Mykeense Alpha-traditie een nieuwe wereld bloot: verborgen verhalen en vertelpatronen die wetenschappers eeuwenlang over het hoofd zagen. Daaronder vallen een oeroud koningsverhaal, een heldenverhaal en 49 vertelkenmerken. De befaamde Trojaanse Oorlog blijkt een mythe met een voorgeschiedenis die reikt tot diep in het tweede millenium v. C., toen Indo-Europese volken zich in een maffia-cultuur opwerkten tot de definitieve heersers over de geïsoleerde Griekse burchten.
Choose an application
Choose an application
Choose an application
Thematology --- Classical Greek literature --- Homer --- Greece
Choose an application
This first general history of Greek theatre from Hellenistic times to the foundation of the Modern Greek state in 1830 marks a radical departure from traditional methods of historiography. We like to think of history unfolding continuously, in an evolutionary form, but the story of Greek theatre is rather different. After traditional theatre ended in the sixth and seventh centuries, no traditional drama was written or performed on stage throughout the Greek-speaking world for centuries due to the Orthodox Church's hostile attitude toward spectacles. With the reinvention of theatre in Renaissance Italy, however, Greek theatre was revived in Crete under Venetian rule in the late sixteenth century. The following centuries saw the restoration of Greek theatre at various locations, albeit characterized by numerous ruptures and discontinuities in terms of geography, stylistics, thematic approaches and ideologies. These diverse developments were only 'normalized' with the establishment of the Greek nation state
Drama --- Modern Greek literature --- Classical Greek literature --- Theater --- History.
Listing 1 - 10 of 28 | << page >> |
Sort by
|