Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Increasingly, the future is becoming a theme for theological reflection. In the background we can detect a growing concern among many people for the future of faith.How does the promise of an eternal future affect the present? How does faith, our hope for life in the future, affect the way we live and interact with the world today? In order to answer these questions, Joseph Ratzinger reflects on such questions as the following: What precisely is faith? What does it have to do with knowledge, modern philosophical trends, technology, and our modern world? What is faith's relationship to truth? And finally, what consequences do the answers to these questions have for the future of our world and our Church?The problem of the future assails not only the believer. In the ever more rapidly advancing process of technological change, man is confronted with enormous opportunities, but also with colossal perils. For him, the future is not only promising but also a possible nightmare. He cannot avoid asking what part faith can play in building tomorrow's world.Joseph Ratzinger, now Pope Emeritus Benedict XVI, approaches the universal concern for the future from a variety of angles, bringing his deep personal faith and theological brilliance to bear on the serious questions facing mankind.

Faith --- Christianity

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

African literature --- History and criticism.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

De ontdekking van tweedimensionale materialen is een van de belangrijkste wetenschappelijke doorbraken van deze eeuw. Deze materialen met een dikte van slechts één atoom zullen weldra de ontwikkeling van nano-elektronica, zonnecellen, sensors en andere technologieën grondig veranderen. Met name hexagonaal boornitride (h-BN), dat bestaat uit lagen met honinggraatstructuren van boor- en stikstofatomen, is een onderwerp met een groeiende onderzoeksinteresse. Als een atomair vlakke elektrische isolator, met een structuur analoog aan grafeen, kunnen boornitridelagen dienen als platformen om de interactie tussen licht en materie te bestuderen en om de organisatie van moleculen geadsorbeerd aan hun oppervlak te onderzoeken. De adsorptie van kleurstoffen op h-BN kan dus een veelbelovende manier zijn om hun fundamentele chemische en fysische eigenschappen te ontrafelen. In dat verband behandelt dit proefschrift de zelfassemblage van thiacarbocyanines geadsorbeerd op het boornitrideoppervlak. In de eerste plaats is het van belang om een betrouwbare werkwijze uit te werken om de gelaagde h-BN nanoplatelets uit elkaar te halen tot tweedimensionale nanosheets. Sonicatie-geassisteerde vloeibare-fase-exfoliatie is hiervoor te verkiezen, aangezien deze aanpak eenvoudig te combineren is met kleurstofoplossingen. Met behulp van atomaire krachtmicroscopie (AFM) om de nanosheets te visualiseren en te karakteriseren, wordt de invloed van het solvent en de bereidingsmethode op de efficiëntie van de exfoliatie nagegaan. Een water/ethanol 50/50 mengsel blijkt hier het beste solvent te zijn om op betrouwbare wijze nanosheets met een dikte van 2 tot 3 atomaire lagen te bekomen. Daarnaast wordt de specifieke oppervlakte van de h-BN nanoplatelets bepaald, om vast te kunnen stellen hoeveel moleculen per oppervlakte-eenheid kunnen adsorberen. Op basis van deze resultaten wordt in een tweede fase de adsorptie van thiacarbocyaninekleurstoffen op het boornitrideoppervlak beschouwd. In het bijzonder wordt de adsorptie en de zelfassemblage van TDC-moleculen op h-BN nanoplatelets bestudeerd door middel van stationaire en tijdsgeresolveerde spectroscopie. Zowel de adsorptie-isothermen als de spectroscopische data wijzen erop dat de TDC-moleculen plat liggen op het h-BN oppervlak en zich ordenen in zogenaamde H-type aggregaten, waarin de moleculen parallel naast elkaar liggen in plaats van zich kop-staart te schikken. Dit is in tegenstelling tot het gewoonlijk geobserveerde aggregatiegedrag van deze moleculen in oplossing of geadsorbeerd op Langmuir-films, waar dikwijls een baksteenverband gevormd wordt. Verder kan bepaald worden dat de intermoleculaire afstand van de kleurstofmoleculen geadsorbeerd op h-BN gelijk is aan 1 nm. Deze afstand is conform de theoretische voorspelling van de verschuiving van excitatie- en emissiespectra gebaseerd op het uitgebreide-dipool-model voor zulke H-type aggregaten en is ook in overeenstemming met geometrie-optimalisaties gebaseerd op moleculaire mechanica-berekeningen. Kortom, dit proefschrift tracht inzicht te verschaffen in het gedrag van TDC geadsorbeerd op hexagonaal boornitride, gebruik makende van zowel stationaire en tijdsgeresolveerde spectroscopie als raster-sondemicroscopietechnieken. Als dusdanig zou dit werk verder onderzoek naar de zelfassemblage van kleurstofmoleculen op tweedimensionale materialen kunnen aanmoedigen.