Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Featuring 95 of the most significant buildings of the early twenty-first century, this book includes works by such eminent architects as Renzo Piano, Norman Foster, OMA and Frank Gehry, as well as newer names, such as Jamie Fobert and Sou Fujimoto. The buildings are organized by planning strategy and are divided into eight chapters, each with an informative introduction that ties the buildings back to iconic examples from the twentieth century. For each building there are numerous, accurate scale plans showing a combination of floor plans, elevations and sections as appropriate, all specially redrawn for this book and based on the most up-to-date information and sources. For each of the buildings there is a concise text discussing the organizational strategy and the significant architectural features of the buildings anatomy, together with colour images. The quality and number of the line drawings, together with the authoritative text and images, allow all the buildings to be understood in detail

72.037 --- 72.036 --- 72.02 --- 72.039 --- Architectuur ; 21ste eeuw ; 2000-2007 ; hoogtepunten --- CD-ROMS --- Architectuur ; 1999-2007 ; plannen ; plattegronden --- Eenentwintigste eeuw (architectuur) --- 21ste eeuw (architectuur) --- Twintigste eeuw (architectuur) --- 20ste eeuw (architectuur) --- Architectuurtekenen --- Architectuurtekeningen --- Presentatietechnieken (architectuur) --- Architectuurgeschiedenis ; 2000 - 2050 --- Contains audio-visual material --- Bouwkunst --- Bouwkunst.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

This survey of over twenty examples of India's finest contemporary residential architecture gives exclusive, and often unprecedented, insight into private houses across the country built by an array of leading and up-and-coming architects, including Architecture Brio, Matharoo Associates, Abraham John Architects, Khosla Associates, the Pritzker Prize-winning B. V. Doshi and more. Revealing India's thriving architectural scene, the featured projects span the country, from the western coasts of Goa and Maharashtra and the inland waters of the Western Ghats, to inner-city havens in Ahmedabad and Mumbai and the banks of the river Ganges in the north. Illustrated with photography by Edmund Sumner, and including architectural plans, the book also features introductory essays that explore India's residential architecture in the context of the country's varied landscapes and climates and historical influences.

Architecture, Domestic --- History

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Architecture --- tentoonstellingen --- architectuur --- England

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Coördinatie binnen de publieke sector blijft een belangrijke en moeilijke uitdaging voor vele OESO-landen, wat vaak leidt tot het gebruik van weinig flatterende beschrijvingen - zoals vaag of ongrijpbaar - om het moeizame proces van coördinatie te duiden; en dit zowel in academische middens als door praktijkmensen. De primaire doelstelling van dit doctoraat is een bijdrage te leveren tot de verduidelijking van het concept van coördinatie en van de beslissingsprocessen onderliggend aan nieuwe coördinatie-initiatieven, d.m.v. het identificeren van de beslissende factoren die de vorm en inhoud van zulke coördinatie-initiatieven bepalen. Om het empirisch kader van dit proefschrift af te bakenen, beperkt dit onderzoeksproject zich tot het aansnijden van dit thema op het niveau van de centrale overheid, meer bepaald via een vergelijkende studie die empirische gegevens van Nieuw-Zeeland, het Verenigd Koninkrijk, Zweden en Frankrijk omvat. Een eerste hoofdstuk gaat van start met een contextuele verkenning van het onderzoeksonderwerp, om dit te positioneren ten opzichte van de huidige debatten in het internationale academische milieu dat zich bezighoudt met de studie van de coördinatiedynamiek binnen de overheid. Vervolgens schetsen een tweede en derde hoofdstuk het conceptueel en theoretisch kader dat het empirisch luik van dit onderzoek gestuurd heeft. Meer bepaald betreft het een discussie van het concept coördinatie en verwante begrippen, enerzijds, en de ontwikkeling van een analytisch aanpak geworteld in de traditie van neo-institutionele theorieën, anderzijds. Met betrekking tot de conceptuele afbakening, dienen de verschillende dimensies van coördinatie onderlijnd te worden, alsook het belang om de componenten van een coördinatiestrategie te onderscheiden (noden, barrières, mechanismen, instrumenten en middelen), net zoals het verband met concepten zoals specialisatie, autonomisering en wederzijds eafhankelijkheid, en de overlappingen met begrippen zoals coöperatie, samenwerking en integratie. Met betrekking tot het theoretisch kader, worden de klassieke stromingen binnen het neo-institutionalisme opgenomen in de analyse, zoals het historisch, sociologisch en 'rational choice' neo-institutionalisme, maar ook meer recente ontwikkelingen in dit domein, zoals de processuele of ideationele aanpak. Deze theoretische analyse resulteert in een analytisch kader om beslissingsprocessen onderliggend aan nieuwe coördinatie initiatieven te bestuderen, dat elementen verenigt die enerzijds aansluiten bij een 'logic of consequence' en anderzijds bij een 'logic of appropriateness'. Dit eerste deel van het proefschrift wordt afgesloten met een methodologisch hoofdstuk dat het onderzoeksdesign, de datacollectie en -analyse en enkele methodologische reflecties behandelt. Een vergelijkende en kwalitatieve aanpak is hierbij de leidraad voor dit hoofdstuk. Het empirisch luik van het proefschrift onderscheidt drie componenten. Ten eerste, wordt een longitudinale analyse gepresenteerd van coördinatie-initiatieven over een periode van 25 jaar voor Nieuw-Zeeland, het Verenigd Koninkrijk, Zweden en Frankrijk. Naast een beschrijvend-vergelijkende aanpak, onderzoekt deze analyse ook het belang van de politiek-administratieve en culturele context om tot een beter begrip te komen van de geobserveerde coördinatietendensen. Vervolgens worden coördinatie-initiatieven voor Nieuw-Zeeland en het Verenigd Koninkrijk bekeken binnen het domein van de ontwikkelingssamenwerking, eveneens vanuit een longitudinaal en vergelijkend standpunt. Dit tweede luik laat toe het belang van sector-specifieke tendensen te onderzoeken, alsook de parallellen en divergenties te exploreren van een bepaalde sector ten opzichte van het nationale niveau (zijnde, de coördinatie-tendensen voor een land waarbij de verschillende beleidsdomeinen op een geaggregeerd niveau worden bekeken, zoals behandeld in het eerste empirisch hoofdstuk). Tenslotte, behandelt een laatste empirisch hoofdstuk een detailanalyse van het beslissingsproces van enkele specifieke coördinatie-initiatieven. Hierbij focust dit hoofdstuk zich op twee recente gevalsstudies uit Nieuw-Zeeland ('Strategic Result Areas' en 'Review of the Centre'). In conclusie, worden vier elementen besproken : 1 - de sterktes en zwaktes van een drieledig onderzoeksdesign; 2 - een analyse van de complexiteit en toegevoegde waarde van het neo-institutionalisme als theoretische domein; 3 - de mogelijkheid om coördinatiepraktijken te voeden met inzichten op basis van de voorgestelde conceptuele analyse; 4 - pistes voor toekomstig onderzoek. Sound public sector coordination remains a major challenge for many OECD countries, which leads often to the use of not really flattering terms - like nebulous or imponderable - for characterising the laborious process of coordination, by both academics and practitioners. The primary objective of this dissertation is to contribute to the clarification of the concept of coordination and the decision-making processes underlying new coordination initiatives, by identifying the drivers of change that guide the form and content of these new coordination initiatives. In order to delineate the empirical framework of this thesis, the project limits itself by approaching this theme through the prism of coordination at the level of central government, and more in particular a comparative approach, which includes empirical data for New Zealand, the United Kingdom, Sweden and France. The first chapter starts with a contextual exploration of the dissertation's subject, in order to position the latter vis-à-vis the current international academic debates on coordination dynamics within the public sector. Subsequently, two chapters provide the conceptual and theoretical framework, which has guided the empirical part of this thesis. More in particular, a conceptual discussion is presented regarding the notion of coordination and its related concepts, on the one hand, and an analytical approach rooted in the tradition of neo-institutional theories, on the other hand. As regards the conceptual delineation, the multiple dimensions of coordination have to be underscored, as well as the importance of distinguishing the different components of a coordination strategy (needs, barriers, mechanisms, instruments and resources), the link with related concepts like specialisation, autonomisation and interdependency; and, finally, the overlapping with similar concepts like collaboration, cooperation and integration. For the theoretical framework, the traditional strands of neo-institutional theories - such as historical, sociological and rational choice neo-institutionalism - are covered, next to more recent developments in this area, like the processual or ideational approach. This theoretical analysis results in an analytical framework to study decision-making processes underlying new coordination initiatives, which unites aspects related to the 'logic of consequence' on the one hand and the 'logic of appropriateness' on the other hand. This first part of the dissertation is completed with a methodological chapter that presents the research design, the data collection and analysis strategies, and some methodological reflections. A comparative and qualitative approach provides the guiding line for this chapter. The empirical part of the dissertation consists of three components. Firstly, a longitudinal analysis is presented, which covers coordination initiatives over a period of 25 years, for New Zealand, the United Kingdom, Sweden and France. Next to its descriptive-comparative perspective, this analysis also examines the importance of taking into account the politico-administrative and cultural context in order to better understand the observed coordination tendencies. Secondly, coordination initiatives for the sector of development aid are scrutinised, both for New Zealand and the United Kingdom. This second component allows exploring the importance of sector-specific coordination tendencies, as well as similarities and differences between the sectoral and national level; the latter referring to the major tendencies for a country, regrouping different sectors, as presented in the first empirical chapter. A final empirical chapter offers a detailed analysis of decision-making processes underlying some specific coordination initiatives. In particular, this chapter focuses on two recent case studies of New Zealand ('Strategic Result Areas' and 'Review of the Centre'). A final chapter addresses four elements: 1 - the strengths and weaknesses of a threefold research design; 2 - an assessment of the complexity and the added value of the theoretical field of neo-institutionalism; 3 - opportunities to support and reinforce coordination practices, on the basis of the presented conceptual analysis; 4 - venues for future research. autonomisering en wederzijdse afhankelijkheid, en de overlappingen met begrippen zoals coöperatie, samenwerking en integratie. Met betrekking tot het theoretisch kader, worden de klassieke stromingen binnen het neo-institutionalisme opgenomen in de analyse, zoals het historisch, sociologisch en 'rational choice' neo-institutionalisme, maar ook meer recente ontwikkelingen in dit domein, zoals de processuele of ideationele aanpak. Deze theoretische analyse resulteert in een analytisch kader om beslissingsprocessen onderliggend aan nieuwe coördinatie initiatieven te bestuderen, dat elementen verenigt die enerzijds aansluiten bij een 'logic of consequence' en anderzijds bij een 'logic of appropriateness'. Dit eerste deel van het proefschrift wordt afgesloten met een methodologisch hoofdstuk dat het onderzoeksdesign, de datacollectie en -analyse en enkele methodologische reflecties behandelt. Een vergelijkende en kwalitatieve aanpak is hierbij de leidraad voor dit hoofdstuk. Het empirisch luik van het proefschrift onderscheidt drie componenten. Ten eerste, wordt een longitudinale analyse gepresenteerd van coördinatie-initiatieven over een periode van 25 jaar voor Nieuw-Zeeland, het Verenigd Koninkrijk, Zweden en Frankrijk. Naast een beschrijvend-vergelijkende aanpak, onderzoekt deze analyse ook het belang van de politiek-administratieve en culturele context om tot een beter begrip te komen van de geobserveerde coördinatietendensen. Vervolgens worden coördinatie-initiatieven voor Nieuw-Zeeland en het Verenigd Koninkrijk bekeken binnen het domein van de ontwikkelingssamenwerking, eveneens vanuit een longitudinaal en vergelijkend standpunt. Dit tweede luik laat toe het belang van sector-specifieke tendensen te onderzoeken, alsook de parallellen en divergenties te exploreren van een bepaalde sector ten opzichte van het nationale niveau (zijnde, de coördinatie-tendensen voor een land waarbij de verschillende beleidsdomeinen op een geaggregeerd niveau worden bekeken, zoals behandeld in het eerste empirisch hoofdstuk). Tenslotte, behandelt een laatste empirisch hoofdstuk een detailanalyse van het beslissingsproces van enkele specifieke coördinatie-initiatieven. Hierbij focust dit hoofdstuk zich op twee recente gevalsstudies uit Nieuw-Zeeland ('Strategic Result Areas' en 'Review of the Centre'). In conclusie, worden vier elementen besproken : 1 - de sterktes en zwaktes van een drieledig onderzoeksdesign; 2 - een analyse van de complexiteit en toegevoegde waarde van het neo-institutionalisme als theoretische domein; 3 - de mogelijkheid om coördinatiepraktijken te voeden met inzichten op basis van de voorgestelde conceptuele analyse; 4 - pistes voor toekomstig onderzoek. and integration. For the theoretical framework, the traditional strands of neo-institutional theories - such as historical, sociological and rational choice neo-institutionalism - are covered, next to more recent developments in this area, like the processual or ideational approach. This theoretical analysis results in an analytical framework to study decision-making processes underlying new coordination initiatives, which unites aspects related to the 'logic of consequence' on the one hand and the 'logic of appropriateness' on the other hand. This first part of the dissertation is completed with a methodological chapter that presents the research design, the data collection and analysis strategies, and some methodological reflections. A comparative and qualitative approach provides the guiding line for this chapter. The empirical part of the dissertation consists of three components. Firstly, a longitudinal analysis is presented, which covers coordination initiatives over a period of 25 years, for New Zealand, the United Kingdom, Sweden and France. Next to its descriptive-comparative perspective, this analysis also examines the importance of taking into account the politico-administrative and cultural context in order to better understand the observed coordination tendencies. Secondly, coordination initiatives for the sector of development aid are scrutinised, both for New Zealand and the United Kingdom. This second component allows exploring the importance of sector-specific coordination tendencies, as well as similarities and differences between the sectoral and national level; the latter referring to the major tendencies for a country, regrouping different sectors, as presented in the first empirical chapter. A final empirical chapter offers a detailed analysis of decision-making processes underlying some specific coordination initiatives. In particular, this chapter