Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In deze meesterproef wordt een rechtsvergelijkende studie gedaan omtrent de problematiek van valse bekentenissen. Een valse bekentenis houdt in dat een persoon een crimineel feit op een gedetailleerde manier toegeeft terwijl dit feit eigenlijk niet door hem gepleegd werd. Het gaat om een ernstig en complex fenomeen, dat mogelijk kan leiden tot de veroordeling van een onschuldige. Ondanks het feit dat het hier om een problematiek gaat, die niet eenduidig meetbaar is , zijn er verschillende aanwijzingen dat het vaker voorkomt dan men zou vermoeden. Daarnaast is ook uit onderzoek gebleken dat heel wat mensen in staat zijn om valse bekentenissen af te leggen. Ten slotte is er ook kans op een dark number, indien de valse bekentenissen nooit aan het licht komen als gevolg van een combinatie van verschillende processen. In deze meesterproef wordt nagegaan in welke mate er in de context van het verdachtenverhoor vorm wordt gegeven aan de preventie van valse bekentenissen in België en in Nederland. Hierbij wordt er zowel gekeken naar de juridische als de praktische strategieën. De politie is een belangrijke factor in de totstandkoming van een valse bekentenis, aangezien zij instaat voor het verhoor. Het politionele verdachtenverhoor kan gezien worden als een van de belangrijkste methoden om de waarheid te achterhalen. Hoewel verdachten er niet expliciet tegen beschermd zijn, blijkt uit de rechtsvergelijking dat er toch toch enkele elementen uit het verdachtenverhoor kunnen worden aangestipt, die mee bijdragen aan de preventie van valse bekentenissen. Zo nemen het voorafgaand overleg, het bijstandsrecht, het zwijgrecht, de audiovisuele registratie en het pressieverbod een belangrijke plaats in bij de bescherming van verdachten tegen valse bekentenissen tijdens het verhoor, doch volstaan deze nog niet om van een volwaardige preventie van de problematiek te spreken. De huidige juridische en praktische strategieën laten nog ruimte voor risico's die de kans reëel maken op het tot stand komen van een valse bekentenis. Hoewel de zaak Salduz zowel in België als in Nederland reeds voor een grote vooruitgang heeft gezorgd, is er in beide landen toch op heel wat vlakken nog verbetering mogelijk.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Environmental sustainability (ES) is a relatively new topic within the sports industry. Nowadays, sports managers have to adapt to changing conditions due to internal and external pressures. These adaptations require managers to acquire a lot of new knowledge. Although more and more literature on the subject has been published over the past decades, there is still a big gap. Managers of smaller sports federations in particular suffer from a lack of research. The aim of this study is to gain a detailed understanding of the extent to which sports federations in Flanders undertake environmentally friendly initiatives. These insights are obtained by addressing three research questions. The first research question (RQ1) elaborates on how many and which initiatives the Flemish sports federations implement. Moreover, the profundity of them and how can they be categorised into the three waves proposed by McCullough et al. (2016) is examined in the second research question (RQ2). Finally, the main aim of this study is to investigate to what extent the characteristics of sports federations influence the number and profundity of their environmental initiatives (RQ3). Through semi-structured interviews, 17 executives from Flemish sports federations were interviewed about the environmental sustainability initiatives implemented by the federation. Based on these interviews, a picture was drawn of the distribution of the Flemish sports landscape in terms of environmental sustainability. Every federation was aware of an increasing problem and already implemented a fair number of initiatives. However, the data analysis showed that most initiatives are still at an early stage, both in terms of quantity and profundity (i.e. still in the start-up phase). The first wave, which represents the easiest but most visible actions, was most present. The second and third waves, where initial awareness becomes knowledge, were less prominent. Moreover, the study found that large sports federations implemented a larger number and more in-depth initiatives than sports federations with other characteristics. Moreover, it can be observed that Golf Vlaanderen is ahead of the other Flemish federations, both in terms of the number of initiatives and their profundity.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Although fear generalization is known for its functional purpose in our survival, it might evolve towards a pathologic tendency to overgeneralize, thereby contributing to various mental health disorders. In the past, an extensive body of research has focused on establishing fear generalization protocols, which has expanded our understanding of the phenomenon, including the role of memory processes in fear generalization. Almost in parallel, the field of human memory research has extensively illustrated memory fallibility and the possible involvement of false memories in fear- and anxiety-related disorders. While fear generalization and false memory processes seem to be connected, strikingly, both concepts have never been brought together. To date, the potential role of false memories in fear generalization remains unidentified. This study aimed to bridge the existing gap between fear generalization and false memory research, by examining whether false memory formation serves as an underlying mechanism through which fear might generalize. Using a within-subjects study design, false memories of fear and safety were first induced by embedding the Deese-Roediger/McDermott (DRM) paradigm in a fear conditioning procedure. False memories of the critical lures were subsequently assessed through a memory test that included recognition and association judgements. Finally, fear generalization was measured in an avoidance decision-making task, examining whether the presence of false fear and safety memories would translate in avoidance of the critical lure items. Collected US expectancy ratings during the encoding phase suggested the overall establishment of fear learning, whereas false recognition and association rates derived from the memory test confirmed that false memories of fear and safety were successfully induced. Primary analysis of the avoidance data yielded an indication for false memory-based generalization, yet this effect was not as strong as fear generalization based on true fear memories. Further analysis furthermore suggested fear (over)generalization in participants displaying high levels of false fear memories, whereas this was not the case for those in which false fear memory levels were low. The present findings may have important clinical value, as they allow to extend behavioral models of fear generalization. A two-track policy aimed at reducing fear generalization and false memory processes in parallel, might serve to enhance the effectiveness of treatment strategies for fear- and anxiety-related disorders.