Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Dit onderzoek handelt over de identificatie van kwetsbare verdachten door de politie in België en Nederland en vindt zijn grondslag in het gegeven dat de rechtswaarborgen en behandeling van verdachten reeds jarenlang een discussiepunt vormt op nationaal en internationaal vlak. Verdachten hebben vaak de meest precaire positie van alle partijen en in sommige gevallen blijkt dat deze verdachten ook nog bijkomende kwetsbaarheden vertonen. Kwetsbare verdachten kunnen gezien worden als verdachten die niet in staat zijn een strafprocedure te begrijpen en er effectief aan deel te nemen. Algemeen kan worden gesteld dat deze kwetsbaarheid kan ontstaan door vier zaken, namelijk: onschuldig zijn, minderjarigheid, psychologische kwetsbaarheden en situationele factoren. Indien de kwetsbaarheden niet tijdig geïdentificeerd worden, kunnen er verschillende risico's ontstaan. In een eerste fase kan de verdachte moeilijkheden hebben met het begrijpen en uitvoeren van zijn rechten, waardoor hij enkele cruciale waarborgen verliest. In een tweede fase kan dit leiden tot het afleggen van valse bekentenissen. Dit kan uiteindelijk resulteren in gerechtelijke dwalingen en de veroordeling van onschuldige personen. In dit onderzoek wordt er gebruik gemaakt van de functionele rechtsvergelijkende methode, waarbij de toestand in België en Nederland wordt vergeleken en die toelaat om na te gaan hoe de wetgeving in de praktijk wordt gehanteerd. Ondanks de toenemende aandacht op Europees niveau, blijft deze aandacht in België en Nederland tot nu toe nog eerder beperkt. Voorlopig werd de aanbeveling van de Europese Commissie betreffende de procedurele waarborgen voor kwetsbare personen die verdachte of beklaagde zijn in een strafprocedure slechts in beperkte mate geïmplementeerd in beide landen. In Nederland is er wel reeds een opleiding voorhanden voor het verhoren van kwetsbare verdachten. Een dergelijke opleiding zou ook in België zijn nut kunnen bewijzen, indien de opleiding beschikbaar zou zijn voor elke politieambtenaar. Algemeen gezien is er bij de Belgische politie geen consensus over de oorzaken van een mogelijke kwetsbaarheid bij verdachten. Om dit te vermijden, zou de wetgever een duidelijke omschrijving van kwetsbare verdachten in de wet kunnen opnemen en tevens een helder wettelijk kader bieden voor de herkenning en de behandeling van kwetsbare verdachten in de strafprocedure. Hierbij kan de eerder vermelde aanbeveling van de Europese Commissie een belangrijke leidraad vormen.