Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Inleiding en doelstelling: Het berkenpollen-gerelateerd oraal allergie syndroom is een frequent voorkomende aandoening in West-Europa. In de literatuur werden tot op heden weinig concrete, praktische aanbevelingen geformuleerd voor personen die lijden aan deze aandoening. Het doel van dit afstudeerwerk is dan ook allereerst een algemeen kader schetsen over wat het berkenpollen-gerelateerd oraal allergie syndroom juist is, om deze informatie vervolgens om te zetten in een praktische patiëntenbrochure die gebruikt kan worden door iedere persoon die lijdt aan het berkenpollen-gerelateerd oraal allergie syndroom, ongeacht aard en ernst van de ervaren klachten. Methodologie: De literatuurstudie, die werd uitgevoerd om een beeld te schetsen van wat het berkenpollen-gerelateerd oraal allergie syndroom juist is, kwam tot stand door het gebruiken van richtlijnen en bestaand onderzoek, verzameld in online databanken, waarbij ook gebruik gemaakt werd van de sneeuwbalmethode. De patiëntenbrochure die het resultaat is van de informatie verkregen uit deze literatuurstudie werd ontworpen op basis van enkele stellingen, zoals bijvoorbeeld: ‘een patiëntenbrochure moet toegankelijk zijn voor iedereen, ongeacht opleidingsniveau, cultuur of geletterdheid’. Deze stellingen werden vooropgesteld na het uitvoeren van een tweede, zeer beknopte, literatuurstudie waarin gebruik gemaakt werd van bestaande richtlijnen voor het ontwikkelen van educatiemateriaal voor patiënten. Resultaten: Het berkenpollen-gerelateerd oraal allergie syndroom is een kruisallergie die veroorzaakt wordt door de homologe eiwitstructuur van het berkenpollenallergeen, Bet-v-1, en de eiwitten uit de PR-10-eiwitfamilie, aanwezig in levensmiddelen die klachten veroorzaken bij personen met deze aandoening. De klachten die optreden bij deze kruisallergie zijn in de meeste gevallen van milde aard en beperken zich tot het mond-keel gebied. Eiwitten uit de PR-10-eiwitfamilie zijn typerend van onstabiele aard en denatureren bij verwerking van het levensmiddel. Naast het vermijden van levensmiddelen die klachten uitlokken is het eten van het levensmiddel in verwerkte vorm een doeltreffende managementstrategie voor deze aandoening. Verhoogde waakzaamheid is nodig bij levensmiddelen op basis van soja en hazelnoot, ook in verwerkte vorm. Deze en andere praktische adviezen werden samengevat in een praktische patiëntenbrochure. Conclusie: Er bestaat geen gestandaardiseerd advies voor personen die lijden aan het berkenpollen-gerelateerd oraal allergie syndroom. Mede te verklaren door de interindividuele verschillen in deze patiëntengroep. De behandeling voor personen met het berkenpollen-gerelateerd oraal allergie syndroom is gebaseerd op een individueel advies afhankelijk van diagnostisch onderzoek, aard en ernst van klachten en ‘trial and error’. De praktische patiëntenbrochure, ontwikkeld i.k.v. dit afstudeerwerk biedt hiervoor handvaten. Referentie(s): • Bohle B. Allergens and cross-reactivity In: Akdis C, Agache I. Global atlas of allergy. 2014. p.11. • Blankestijn M, Knulst A, Knol E, Le TM, Rockman H, Otten H, et al. Sensitization to PR-10 proteins is indicative of distinctive sensitization patterns in adults with a suspected food allergy. Clin Transl Allergy 2017, 7: 42. • Beschikbaar via: http://www.centreforliteracy.qc.ca/sites/default/files/CFL_Calgary_Charter_2011.pdf. Geraadpleegd 25 april 2020.